We zitten bij de neuroloog. Mijn vrouw, blijft een rare aanduiding maar het zij zo, mijn vrouw dus, zij wiebelt, wankelt en valt. Niet altijd maar wel meer dan je samen lief is. En dus zitten we na diverse eerdere onderzoekingen bij de specialisten uit onze eigen woonplaats voor een second opinion bij een neuroloog in Den Haag. Aanvankelijk een tikje royal in het Bronovo, maar voor de tweede gespreksronde melden we ons als het gewone volk in het door weer en wind grauwgestraalde gebouw van het Haagse ziekenhuis Westeinde. Inderdaad, what’s in a name.

Zoals je dat kan verwachten bij een voor de tweede maal gevormde mening, zijn er opnieuw scans gemaakt, buisjes vol bloed getapt en indringende gesprekken gevoerd hoe dat wiebelen en wankelen er dan allemaal wel uitziet. Ik geef toe, ik had aan de dokter in kwestie beloofd er een filmpje van te maken, maar eerlijk gezegd werd ik bij de schaarse pogingen die ik daartoe ondernam door schaamte bevangen. Je gaat elkaar niet in al je narigheid op beeld zetten, zoiets. Dus stamel ik tijdens het gesprek wat over mislukte opnames. De dokter knikt. Of het er dan uitzag als magneetvoeten? Hij doet een paar passen voor met voeten die aan de vloer plakken. Nou nee, ook heel naar. Maar nee.

Kijk. Wij weten ook niet alles, wil hij dan – alle gezelligheid op een hoopje – ons samenzijn toch wel graag afronden.

Natuurlijk heeft hij wel dingen gezien en begrepen. Zoals ruime kamers en witte vlekken op de hersencan. Maar ja, dat zien we wel vaker boven de zeventig. Vooral dat bóven spreekt hij uit met als ingesloten boodschap van tsja wat wilt u nou eigenlijk.

We nemen afscheid. Van de dokters kant met een absoluut meer dan vriendelijke blik: bel als het erger wordt, echt doen hoor!

Veel woorden hebben we er na afloop niet voor nodig. We zijn het wel eens, denk ik. En eigenlijk opgelucht. Je wordt ouder, je lijf slijt. Helder. Het waarom en waartoe is weinig interessant. Hoe je ermee omgaat des te meer.

We zijn blij als de tram die ons naar huis brengt ons eigen stadje weer binnentingelt.